دسترسی ها

به گزارش آوای دشتی به نقل از خلیج فارس؛ ابراهیم رضایی در بخشی از این یادداشت که به جلسه چهارشنبه شب هفته پیش مجلس (۱۰ اسفند) با موضوع بررسی بودجه سال آینده مرتبط است، نوشت: در تبصره یک پیشنهادی را مطرح کردم که به موجب آن شرکت‌های تابعه وزارت نفت مکلف می‌شدند چهار درصد اعتبارات طرح‌های توسعه ای خود را در استان محل اجرای طرح هزینه کنند. در دفاع از آن به موضوع مهم مسئولیت اجتماعی شرکت‌های نفتی اشاره کردم و گفتم که مسئولیت اجتماعی نفت در کشور ما یا اجرا نمی‌شود یا سلیقه‌ای اجرا می شود در حالی که ساکنان مناطق نفت‌خیز بابت توسعه پروژه‌های نفتی هم زمین می‌دهند، هم دچار آلایندگی می‌شوند و هم انواع معضلات اجتماعی و فرهنگی و ترافیکی را متحمل می‌شوند.

بلافاصله پس از دفاع به سراغ نمایندگان استان های نفت‌خیز رفتم و توضیح دادم که با تصویب این پیشنهاد اعتبارات قابل توجهی روانه استان‌های نفت‌خیز و گازخیز همچون خوزستان، بوشهر، کهکیلویه و بویراحمد، فارس و ایلام خواهد شد و این حق این استان‌هاست.

همه همراه شدند و یکصدا تلاش کردند، نمایندگان استان نیز بجز یک نفر همه همراهی و تلاش کردند و با وجودی که اکثریت رای دهندگان رای دادند، رای نیاورد چرا که تعدادی از نمایندگان حاضر اساساً در رای‌گیری شرکت نکردند اما به عنوان حاضر در جلسه در مخرج کل حاضران حساب شدند لذا پیشنهاد ۴۵ درصد رای آورد.

بعد از رای گیری یکی از دوستان با ناراحتی نماینده‌ای که مخالفت کرد را خائن خواند، گفتم که بنده ایشان را خائن نمی‌دانم بلکه منشأ آن را جهل و ترجیح منافع شخصی بر جمعی می‌دانم. گرچه اگر آن یک رای هم اضافه می‌شد تفاوتی نمی‌کرد اما بخشی‌نگری و منفعت طلبی آسیب بزرگ ماست، در این وانفسا در مقابل هم قرار گرفتن خطری بزرگ است.

مردم عزیز سراسر استان بدانند که اگر این طرح تصویب می‌شد منابع بسیار زیادی از وزارت نفت نصیب کل استان می‌شد و نیز بدانند که تصویب آن مانع تخصیص هیچ‌کدام از منابع دیگر و پیشین نبود، با تصویب این طرح تنها منابع جدیدی به استان اضافه می‌شد و به همه شهرستان ها از جنوب تا شمال استان می‌رسید ضمن اینکه مرجع تصمیم‌گیری برای هزینه‌کرد آن شورای برنامه‌ریزی استان بود.

در واقع قرار بود که تصمیم بگیریم که صدها و هزاران میلیارد تومان منابع جدید برای کمک به مردم وارد استان بشود یا نشود که با مخالفت مخالفان پیشرفت استان مواجه شد، حیف شد. تاریخ گواه خوبی برای آنچه این روزها می‌گذرد خواهد بود.

مردم عزیز بدانند که این پیشنهاد می‌توانست بهترین هدیه مجلس یازدهم به استان باشد و نیز بدانند که اصلی‌ترین مانع توسعه استان و اولین عاملی که موجب شده نتوانیم حق‌مان را از صنعت نفت بگیریم در خودمان است. حرف بسیار است، من با مردم عهد بسته‌ام که بدون محافظه‌کاری و بدون ملاحظه از حق ایشان دفاع کنم و در این راه با کسی تعارف نکنم، ان‌شاءالله در آینده بیش از این با مردم درباره منابع عظیمی که به‌واسطه جهالت‌ها و خیانت‌ها از دست رفت، سخن خواهم گفت.»